Dark mode
Service:
About MeZerżnij mój mózg. Myślą, mową, uczynkiem i zadbaniem...❤️ Wiesz, naiwne to może błahostka, ale siedzę w zamkniętym pokoju, bez światła i myślę o Tobie. Robiąc to rozrywam słowa jak strzępy. Rzucam je, jak Ciebie na łóżko. I chcę spojrzeć w Twoje oczy, widzieć pożądanie. Mam tak samo pisząc. Czuję to. Naciskając na klawiaturę czuję, jakbym naciskał na Twój brzuch, chwytał za szyję i doświadczał Twoich paznokci głęboko w moich plecach. Widzę jak namiętnie się całujemy, rozmazujący w Twoją szminkę. Rozdygotany, zdejmuję stanik czerwony jak Twoje usta. Schodząc niżej całując piersi, widząc jak przyśpiesza Ci oddech. Bije serce, które za chwilę będzie bić jeszcze szybciej. Na skórze pojawiły się dreszcze, kiedy zjeżdżam językiem pod Twoim podbrzuszu. Chwytając mocno za uda od wewnątrz, dostrzegam jak rozjeżdża Ci się wzrok. Jak chcesz już, bym zdjął resztę bielizny i po prostu wszedł, całując twoją szyję. Założył delikatnie jedną nogę na swój bark i trzymał ją mocno. Odwrócił, wziął od tyłu. Klepnął mocno w tyłek i zrobił to mocniej.
I am looking
For: Woman, Couple
Purpose: Casual acquaintance, A one-time thing, Virtual acquaintance, Real meetings, Casual sex, Longer relation, Relationship
Aged: to 60 years
Preferences
Data
Name: Koneser
Language: Polish
Height: 176 cm
Body type: Athletic
Zodiac: Aquarius
Hair: Brown
Relationship status: Single
Kids: I don't have
Drinking: I drink occasionally
Smoking: I don't smoke
Education: Higher
Obojętność… Kiedy między wami rośnie mur obojętności — cegła po cegle, spojrzenie po spojrzeniu… Kiedy rozmowy zamieniają się w ciszę cięższą niż krzyk… Kiedy zamiast „Kocham cię” słyszysz „Daj mi spokój”… Wtedy wiesz, że wasz związek nie żyje już pełnią życia — on kona w powolnym oddechu milczenia… Bo związek nie umiera od zdrad czy dramatów… On umiera od braku słów, od pustki w oczach, od niewypowiedzianych „jesteś dla mnie ważna”… Najpierw znika czułość… Potem znika rozmowa… A na końcu znika nadzieja… Zostaje tylko jedno — wiara… Wiara, że to, co kiedyś was połączyło, naprawdę było Miłością, a nie chwilowym zauroczeniem… Wiara, że jeśli w sercu został choć okruch prawdy, to Miłość może jeszcze odwrócić bieg rzeczy… Bo Miłość jest jedyną siłą, która potrafi wskrzesić nawet to, co wydaje się martwe… Ale Miłość nie jest automatem do kawy… Nie działa na wrzucone „przepraszam” raz na rok… Ona żyje tylko tam, gdzie karmi się słowem, dotykiem i obecnością… Jeśli tego zabraknie — żadna wiara nie pomoże….
Z życia nauczyłem się dwóch rzeczy.
Po pierwsze - że nigdy więcej nie chcę przyzwyczajać się do kogokolwiek tak, by bez niego nie umieć oddychać.
A po drugie - że czyny zawsze znaczą więcej niż jakiekolwiek słowa czy obietnice.
Po pierwsze - że nigdy więcej nie chcę przyzwyczajać się do kogokolwiek tak, by bez niego nie umieć oddychać.
A po drugie - że czyny zawsze znaczą więcej niż jakiekolwiek słowa czy obietnice.
W sieci mijamy ludzi z prędkością światła… Klik, przewinięcie, komentarz — i już nie pamiętasz ani nicku, ani twarzy z avatara… Internet jest pełen chwilowych relacji: szybkich, płytkich i łatwych do usunięcia jednym „blokuj”… Ale czasem… Czasem trafiasz na Kogoś… Nie avatar… Nie login… Człowieka… I nagle klawiatura nie jest już narzędziem, ale mostem… Już nie logujesz się do sieci — logujesz się do rozmowy… Nie szukasz postów — czekasz na wiadomość… Nie przeglądasz bezmyślnie — zatrzymujesz się, bo wiesz, że po drugiej stronie jest ktoś, kto sprawia, że zwykłe „hej” ma wagę spotkania… I wtedy internet traci swoją anonimowość… Dostaje ludzkie oblicze… Głos. Historię. Tęsknotę… Może dzielić was tysiąc kilometrów, ale w kilka sekund siedzicie przy jednym stole — wirtualnym, a jednak prawdziwym… Tylko jedno trzeba zapamiętać: Dopóki nie wyjdziesz z tej sieci i nie zobaczysz, jak pachnie jego świat, jak brzmi jego cisza — to tylko iluzja… Bo tylko w realu można sprawdzić, czy kliknięcie zamienia się w dotyk… Czy słowa mają echo… Czy marzenie ma ciało… I dlatego najpiękniejsze historie online zaczynają się w sieci… Ale naprawdę dzieją się dopiero poza nią…
„Seks bez miłości to tylko ciało.
Miłość bez seksu – to przyjaźń.
Prawdziwy związek potrzebuje jednego i drugiego.”
Miłość bez seksu – to przyjaźń.
Prawdziwy związek potrzebuje jednego i drugiego.”
🔥🍷 „Żar między czterema ścianami” Na zewnątrz szalała burza, ale w mieszkaniu Isabelli Laurent płonął prawdziwy ogień. Zaprosiła Damiena Kellera tylko na „kieliszek wina”, ale sposób, w jaki jego wzrok pożerał jej krągłości w tym cienkim jedwabnym szlafroku, podpowiadał jej, że ten wieczór nigdy nie będzie niewinny. Damien odstawił kieliszek, nie pijąc, podszedł bliżej i przesunął palcem od jej obojczyka do węzła szlafroka. Jednym gwałtownym szarpnięciem szlafrok się otworzył, odsłaniając jej ciało przed jego głodnym spojrzeniem. „Czy po to mnie tu chciałaś?” – mruknął. Isabella wstrzymała oddech, gdy przycisnął ją do ściany, a jego usta wpiły się w jej usta z desperackim głodem. Jego dłonie błądziły wszędzie – chwytały jej uda, przyciągały ją mocniej, wślizgiwały się pod spód, drażniły, aż jęknęła jego imię. W ciągu kilku sekund jej szlafrok zniknął, rzucony na podłogę. Koszula Damiena rozerwała się, gdy go drapała, paznokcie drapiąc jego klatkę piersiową. Uniósł ją, zaniósł do stołu w jadalni, zrzucając z siebie wszystko jednym ruchem, po czym położył ją na nim. Burza na zewnątrz grzmiała, ale liczył się tylko rytm zderzenia ich ciał – mocniej, szybciej, głębiej. Jej krzyki mieszały się z odgłosem deszczu, jej plecy się wyginały, a jego usta gryzły jej skórę. Nie zatrzymali się przy stole. Na kanapie. Na korytarzu. Wreszcie na łóżku – splątane prześcieradła, pot spływał, oboje pogrążeni w niekończącej się pętli przyjemności i pożądania. Do rana burza minęła, ale ich ogień nie. Isabella leżała wyczerpana, jej ciało drżało, a ramię Damiena oplatało ją. Wiedziała, że to nie była tylko jedna noc. To było uzależnienie.
Wiesz, że powędruje ustami w dół brzucha, doprowadzi Cię niemal na szczyt rozkoszy, a potem przylgnie ustami do twoich warg, i wówczas się dowiesz, jak smakuje twoje własne pożądanie.
Zgubiła Majtki…
Straciła Cnotę…
Przestała być Dziewczynką… Poczuła Pożądanie…
Zaznała Szczęścia…
Stała się Kobietą… Czy było warto…
Straciła Cnotę…
Przestała być Dziewczynką… Poczuła Pożądanie…
Zaznała Szczęścia…
Stała się Kobietą… Czy było warto…
Czasem myślę, że niewiele się w życiu liczy. To co najważniejsze to przelotne spojrzenia które pozostają w pamięci i niedokończone histore ukryte niezdarnie gdzieś w kącikach ust. Autor nieznany
Całe życie szukam kobiety, która zrobi mi chaos w sercu, a znajduję tylko takie, które robią mi bałagan w kuchni. - Kobiety, które całymi dniami starają się utrzymać porządek w domu, nie zrobią bałaganu w głowach mężczyzn – odcięła się.
Czy zniewolisz mnie? Kocie, twój dotyk pali od środka - a nasze zmysły tańczą, zgłębiając najskrytsze pragnienia. Wciąż dociskam twoje słowa do swoich ust celebrując to, co trwa - ach, czuję na skórze falę gorąca. Działaj! - weź mnie w swoje ramiona, dam ci siebie na zawsze... Zanim zdążę wypowiedzieć twoje imię, niech poczuję oddech błądzący po szyi - tylko nie szepcz, że mi nie ufasz, kiedy to ja sama tego nie czynię. Wiesz, że w zmysłowej wojnie chwila tonie, a dłonie spotykają się w połowie - chwyć mnie za nadgarstki, niech płonę... Mrrr, uwodzisz, łapczywie nie możesz się najeść - nie mam ci za złe, kiedy moja grzeczność krzyczy: Zrób ze mną co zechcesz! Czuję jak przepadam w twoich oczach - zatocz na nabrzmiałych wzgórzach szlak, co każe zapamiętać pulsującą krew poniżej bioder... Stań mocno za mną i dociśnij do ściany - zakreśl pożądania kontury i wedrzyj się w głąb, zniewól i odurz zapachem - złapię ciebie za pośladki i przycisnę do siebie. Zbudzę demona, który w tobie drzemie - pieprz mnie i powiedz z głośnym jękiem czym zaskoczysz...